Fráveitulagnir, dælur og hreinsibúnaður eru gerðar til að flytja óhreint vatn úr klósettum og niðurföllum. Það er því ekki margt sem kemst þar í gegn án þess að valda stíflum.
Piss, kúkur, klósettpappír, gubb og blóð má fara í klósettið, enda brotnar það auðveldlega niður í vatni, en rusl á að fara í ruslið.
Heimlagnir í fráveitu, þ.e. lagnir frá húsi að lóðarmörkum eru ávallt í eigu húseiganda. Blautþurrkur, fita og olía ásamt rusli getur stíflað heimlagnir og kostnaður stíflulosunar er alltaf á ábyrgð húseiganda.
Stíflur í heimlögnum geta meðal annars valdið vatnstjóni inni á heimilum.
Kvarnir í vöskum eru ekki heppilegar fyrir fráveitukerfið. Matvæli sem fara þar í gegn breyta sýrustiginu í frárennslinu og auka álag á dælu- og hreinsistöðvar fyrir utan að þær geta stíflað lagnir.
Í matarleifum er fita sem oft safnast upp í lögnum og verða að köggli sem stíflar lagnir. Slíkir kögglar eru viðvarandi vandamál í löngum þar sem sorpkvarnir eru algengar. Það einskorðast ekki við stóru lagnirnar úti í götu, heldur stíflast heimlagnir hjá fólki líka með tilheyrandi kostnaði þar sem þær eru í eigu húseigenda.
Hér er prentvæn útgáfa af límmiðum/veggspjöldum.